Ανάξιοι το χρέος του έρωτα...

Δεν σε συγχώρεσα ποτέ κι ούτε τον εαυτό μου
πιο πολύ γιατί ήμασταν ανάξιοι
το χρέος του έρωτα
να ξεπληρώσουμε με τίμιο τρόπο που ν' αρμόζει σε ένα τέτοιο Θεό.

Δικηγορίστικα τερτίπια δεν αντέχουν στην κρίση του.
Ούτε ο χρόνος, ούτε η απόσταση, ούτε ο θάνατος
ο ίδιος με τα φριχτά όρνεα και τον τρομερό
σκύλο Κέρβερο μπορεί να τρομάξει αυτούς που αγαπούν με ιερό δεσμό.

Υπήρχαν ευκαιρίες, υπήρχαν τρόποι. Όμως σώθηκαν
όλα γρήγορα. Το κουράγιο, η πίστη, η υπομονή,
η εγκαρτέρηση μέσα απ' τις εποχές της μοναξιάς
για το κορμί του άλλου που μπορεί να ξεδιψάσει την οργή.

Δεν μας φυλάει τίποτα τώρα αγάπη μου απ' τις Ερινύες.
Κανένας λόγος ρήτορα, καμιά σοφιστεία που με
γλυκιά κουβέντα κολακεύει τους ανθρώπους.
Δες πως η νύχτα έρχεται. Πως έρχεται το σούρουπο
εγκυμονώντας άσχημα όνειρα.

Ούτε της πόλης το κουτσομπολιό, ούτε οι ντροπές
που φέρνει η φτώχεια. Ούτε τα μαχαιρώματα
στα σκοτεινά δρομάκια να συγκριθούν μπορούν με αυτό
τον φόβο.

Ο Κοιμώμενος Έρως. Μπρούτζινο άγαλμα της ελληνιστικής περιόδου από την Ρόδο. Βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. Ένα αληθινό ρεαλιστικό αριστούργημα ενός από τους αρχαιότερους Θεούς. Αναμένουμε ακόμα το ξύπνημα του...