’Μία μέρα
θα εγκαταλείψει κι ο Σατανάς την πολιτεία
του, θα απηυδήσει με τα μάταια
πλάνα του για καταστροφή, θα αναγουλιάσει
το σκότος, το αίμα και θα ζητήσει πάλι
το Θεό.
Θα έχουν
ανοίξει τότε οι πύλες τις κολάσεως και
όπου φύγει φύγει οι αμαρτωλοί,. Έπειτα
θα σβήσουν τα καμίνια, οι βασανιστές θα
βγάλουν την κουκούλα. Και το μαρτύριο
της χθόνιας κάψας θα μετουσιωθεί σε ένα
καλοκαίρι όπως όλα τα άλλα .
Θα διέρχεται
ο καμπούρης με το καρότσι του την
Αχερουσία προσφέροντας και κεράσια,
και παγωτό και, αφεψήματα κι ότι άλλο
ήταν κάποτε η αφορμή ενός άμετρου
πόθου.
Και πράγματι
θα μοιάζει πια στα σπλάχνα της η άλλοτε
τρομερή κόλαση με ετούτο εδώ το καφενείο.
Δυο τεμπέληδες στο μέσα τραπέζι και
καμιά παλιόγρια όπως εγώ να πίνει τον
καφέ … οι στερνοί οπαδοί σου Σατανά’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου