Το είδα σήμερα τυχαία. Δεν θυμάμαι αν το είχα δει και παλιότερα. Μου θύμισε πως αυτό που ενώνει τους ανθρώπους είναι η κοινή κακή τους μοίρα. Άλλοι προσπαθούν να την ξορκίσουν με ιστορίες για μετά θάνατον ζωή, άλλοι με την ασφάλεια μιας μόνιμης συντροφιάς, άλλοι με την μεταφυσική της εξουσίας και του χρήματος. Μερικοί τα συνδυάζουν βέβαια όλα μαζί ...
Επίσης μου θύμισε εκείνη την παλιά εβραϊκή ιστορία για το τι είναι κόλαση και παράδεισος. Κόλαση είναι λέει ένα υπέροχο εορταστικό τραπέζι γεμάτο με όλα τα καλά όμως το τραπέζι είναι τόσο μεγάλο και ο κάθε καλεσμένος κρατάει ένα κουτάλι τόσο μακρύ για να πιάνει την τροφή ώστε μέχρι να το γυρίσει και να το φέρει στο στόμα του η τροφή πέφτει κάτω κι έτσι μένει νηστικός. Παράδεισος είναι το ίδιο εορταστικό τραπέζι μόνο που ο καθένας χρησιμοποιεί το άβολο κουτάλι του για να ταΐσει τον απέναντι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου