Σάββατο 7 Ιουνίου 2014

Το εσώρουχο


Μήνες τώρα ροκάνιζα την λεπτή κλωστή που κρατούσε
αυτό τον έρωτα ζωντανό ώσπου να πέσει κάτω
και να συνθλιβεί.

Την γλυκιά σου φωνή την ξεχαρβάλωσα σαν παλιά κασέτα.
Τα γράμματα σου στον κάδο. Κι εκείνες τις αιχμές που έγδερνα
κάθε βράδυ το κορμί μου για να μην ξεχάσω τις άφησα
να γιάνουν.

Όλα τα στοιχεία τα εξαφάνισα. Προσεκτικά σαν έγκλημα προμελετημένο.
Τίποτα δεν έμεινε από σένα πέρα από αυτό το εσώρουχο,
-ένα μικρό κειμήλιο-
να μου θυμίζει να μην κάνω, ποτέ ξανά, το ίδιο λάθος.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου